De Belgische frank werd in 1832 ingevoerd, naar het voorbeeld van de Franse frank. Van 1865 tot 1914 maakte België deel uit van de Latijnse muntunie, waardoor de Belgische frank gelijk gesteld werd aan de Franse frank, de Zwitserse frank en de Italiaanse lire. Door de Belgisch-Luxemburgse Economische Unie in 1921 wordt de Belgische frank ook officieel betaalmiddel in Luxemburg, aan een wisselkoers 1:1. Van 1935 tot de Tweede Wereldoorlog was de Belgische frank 0,8 Luxemburgse frank; na de oorlog wordt de koers weer 1:1.
Van de oliecrisis van 1973 heeft België flink te lijden gehad en dit resulteerde in een periode van flinke onzekerheid door forse toename van de werkloosheid en een daarmee gepaard gaande toename van de Belgische overheidsschuld. In 1982 werd als redmiddel de Belgische frank gedevalueerd met 8,5% ten opzichte van het EMS. Na een jarenlang herstelbeleid werd de frank geleidelijk steviger en werd in 1990 besloten om de frank vast te koppelen aan de Duitse mark.
In 1999 werd de frank aan de euro gekoppeld, volgens de wisselkoers € 1 = 40,3399 BEF. Sinds 1 januari 1999 is de Belgische frank een verschijningsvorm van de euro. Girale betalingen konden dan uitgedrukt worden in euro of in frank. De bankbiljetten en munten in Belgische frank werden vanaf 1 januari 2002 vervangen door euromunten en -biljetten.
Na 170 jaar verdween de Belgische frank op 28 februari 2002.
Er waren munten van 5 centiem,10 centiem, 20 centiem, 25 centiem, 50 centiem, 1 frank, 5 frank, 10 frank, 20 frank ,50 frank, 100 frank ......
Bron : Wikipedia
