De Alfa Romeo Alfasud is een compacte wagen van het Italiaanse automerk Alfa Romeo. De Alfasud werd voor het eerst aan het publiek voorgesteld in 1971 en bleef in productie tot 1984.

Begin jaren 1960 werd bij Alfa Romeo besloten om een kleinere wagen te produceren dan de Giulia. De Alfasud kent geen voorganger en moest volledig nieuw worden ontworpen. Voor het bouwen van de Alfasud werd zelfs een nieuwe fabriek gebouwd. Alfa Romeo was toen eigendom van de Italiaanse staat en om voor werkgelegenheid te zorgen in het zuiden van Italië werd Pomigliano d'Arco nabij Napels gekozen als locatie van de nieuwe fabriek. Dit verklaart meteen de naam van de Alfasud (sud is zuid in het Italiaans) en het zorgde ervoor dat Milaan uit het logo van Alfa Romeo verdween.

De ontwikkeling van het Alfasud project stond onder leiding van Rudolf Hruska en voor het eerst werd bij Alfa Romeo gekozen voor voorwielaandrijving. Er werd ook een geheel nieuwe motor ontwikkeld, een viercilinder boxermotor van 1186 cc met 63 pk. Het ontwerp van de Alfasud kwam van Giorgetto Giugiaro, die met ItalDesign net zijn eigen bedrijf was begonnen. Hoewel hij er zo uitzag was de Alfasud geen hatchback en had hij vier of twee deuren. De drie- en vijfdeurs kwam er pas in 1981.

In eerste instantie waren de reacties op de Alfasud positief: de auto zag er goed en sportief uit, reed goed en had nog relatief veel ruimte binnenin. Later kwamen echter de kwaliteitsproblemen aan het licht: de afwerking liet te wensen over en de Alfasud had problemen met roest. Om deze problemen op te vangen werd in 1978 de Alfasud Super gebouwd met een ander soort staal dat beter bestand was tegen roest. Het roesten van de Alfasud zou echter nog jaren voor een imagoprobleem zorgen bij Alfa Romeo.

Alfa Romeo kampte daarnaast ook met het probleem van de productie. Door stakingen en excuses om niet te werken, werden in het eerste half jaar slechts 465 auto's geproduceerd. Eigenlijk de dagproductie.

Andere varianten van de Alfasud waren de Alfasud TI uit 1973, de Alfasud L uit 1974, de Alfasud Giardinetta uit 1975 en de Alfasud Sprint uit 1976. In 1980 verscheen de facelift van de Alfasud met grotere koplampen, grotere kunststof bumpers en grotere achterlichten.

De Alfasud werd uit productie genomen in 1984, maar de Alfasud Sprint werd nog tot 1989 verkocht als de Alfa Romeo Sprint. Initieel was dit een Alfasud Sprint met enkele carrosserie-aanpassingen, latere versies van de Sprint waren gebaseerd op het platform van de Alfa Romeo 33 en voorzien van nieuwere motoren.

In november 1973 kwam het eerste Alfasud-sportmodel in het assortiment, de tweedeurs Alfasud ti -( Turismo Internazionale of Touring International). Samen met een versnellingsbak met 5 versnellingen was hij uitgerust met een krachtigere versie van de 1,2-litermotor, die op 68 pk (50 kW; 67 pk) werd gebracht door een Weber -carburateur met dubbele choke te gebruiken, waardoor de kleine sedan 160 kon bereiken. km/u (99 mph). Viervoudige ronde halogeenkoplampen, speciale wielen, een voorste spoiler in carrosseriekleur onder de bumper en een zwarte achterspoiler rond de staart onderscheidden de "ti", terwijl er binnenin een driespaaks stuurwiel was, extra meters, kunstleer / stof stoelen en tapijten in plaats van rubberen matten.

De assemblage vond voornamelijk plaats in de fabriek van Alfa Romeo Pomigliano d'Arco , en 893.719 werden vervaardigd van 1972 tot 1983, met de toevoeging van 121.434 Sprint - coupéversies tussen 1976 en 1989.

De Alfasud, ontwikkeld door de Oostenrijkse ingenieur Rudolf Hruska , stond bekend om zijn boxermotorconfiguratie , laag zwaartepunt, aerodynamisch profiel, toonaangevende handling, styling door Giorgetto Giugiaro van ItalDesign en een opvallende gevoeligheid voor roest.