De waterral wordt ongeveer 22 tot 28 cm lang. Het verenkleed bestaat uit een kastanjebruine bovenzijde met zwarte strepen en een blauwgrijze onderzijde met gestreepte flanken en een witte onderstaart. Verder heeft de vogel een lange, dunne snavel, rode ogen en rozebruine poten.
Overwegend bruin gestreept met gestreepte flanken en een grijs voorhoofd en buik. Opvallende lange rode snavel. De waterral heeft dunne, lange tenen om gemakkelijk over plantenresten in het water te kunnen lopen.

Moeilijk te observeren; maakt aanwezigheid meestal duidelijk door kenmerkend geluid.
Vliegen doen ze zelden, ze verdwijnen liever al lopend uit het gezichtsveld.

Het voedsel bestaat uit insecten, spinnen, regenwormen, zoetwaterkreeftjes, plantenwortels, zaden, bessen, visjes en kikkers.

Het legsel bestaat uit vijf tot twaalf vuilwitte tot licht geelbruine eieren met roodbruine vlekjes, die worden gelegd in een nest, gemaakt van riet.

Waterrallen komen in bijna heel Europa het hele jaar voor. In delen van Polen, Rusland en Finland komt het dier echter alleen 's zomers voor. De vogel leeft verborgen aan oevers en dichtbegroeide rietmoerassen.

Sputteraar die aan het water leeft. 'Ral' is een klanknabootsende naam.

In de wetenschappelijke naam is Rallus een latinisering van F Râle, voor de etymologie waarvan naar Ralb verwezen wordt.
Lat : aquaticus 'in of aan het water levend'; aqua 'water'